Η 40χρονη Καμίλα Τσάπμαν, μητέρα τεσσάρων παιδιών, θεώρησε τη δυσκολία στην κατάποση ως παρενέργεια δίαιτας απώλειας βάρους
Σε μια μητέρα τεσσάρων παιδιών δόθηκαν ελάχιστοι μήνες ζωής, καθώς παρεξήγησε τα συμπτώματα στη δυσκολία κατάποσης που είχε, ως παρενέργεια μιας δίαιτας απώλειας βάρους.
Η Camilla Chapman διαγνώστηκε με καρκίνο στομάχου τελικού τετάρτου σταδίου σχεδόν ένα χρόνο αφότου εμφάνισε για πρώτη φορά συμπτώματα της νόσου.
Η 40χρονη από το Τσίτσεστερ του Δυτικού Σάσεξ, έμαθε τα θλιβερά νέα τον Φεβρουάριο όταν ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί στους πνεύμονες, το συκώτι και τους λεμφαδένες της και της ελέχθη ότι ήταν ανεγχείρητος.
«Μου είπαν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. δεν μπορούν να λειτουργήσουν και δεν θεραπεύεται. Μου πρότειναν μόνο παρηγορητική χημειοθεραπεία», είπε στην Independent.
Η Camilla Chapman, 40, προτρέπει τα άτομα με οποιαδήποτε συμπτώματα να μην τα αγνοούν, όσο ασήμαντα και αν φαίνονται.
Τον Μάρτιο του περασμένου έτους, η κυρία Τσάπμαν παρατήρησε ότι δυσκολευόταν να καταπιεί το φαγητό της – ένα ενδεικτικό σημάδι καρκίνου του στομάχου – αλλά υπέθεσε ότι ήταν παρενέργεια της νέας της δίαιτας.
«Ήμουν σε μια δίαιτα χαμηλών θερμίδων και ένα μεγάλο μέρος της δίαιτας βασιζόταν σε υγρά, αλλά μια από τις στερεές τροφές που μπορούσες να φτιάξεις ήταν οι τηγανίτες και πολύ συχνά κολλούσαν στο λαιμό μου. Θα έπρεπε να πίνω νερό μαζί τους», είπε η κυρία Τσάπμαν.
«Το αγνόησα, νομίζοντας ότι ήταν απλώς επειδή δεν έτρωγα σωστά και ίσως είχα απλώς τεμπελιάσει στο μάσημα. Νόμιζα ότι το σώμα μου είχε απλά συνηθίσει να καταπίνει υγρά και όχι φαγητό», πρόσθεσε.
Τον Ιούνιο παρατήρησε ένα μικρό εξόγκωμα κάτω από το σαγόνι της και επισκέφτηκε τον γιατρό της, αλλά δεν ανέφερε τη δυσκολία της στην κατάποση.
Η κα Τσάπμαν παραπέμφθηκε για υπερηχογράφημα, αλλά είπε ότι οι γιατροί της είπαν «είναι φυσιολογικό να έχει τον έναν αδένα ελαφρώς μεγαλύτερο από τον άλλο» και ότι «τίποτα δεν ήταν λάθος».
Η τομογραφία, για την οποία η κυρία Τσάπμαν είπε ότι δεν έδειξε σημάδια καρκίνου, έτσι το μυαλό της ησύχασε για αρκετούς μήνες, μέχρι που δυσκολεύτηκε ακόμη περισσότερο να καταπιεί την τροφή.
«Το παρατήρησα πιο συχνά και με κρατούσε ξύπνια το βράδυ. Άρχισα να έχω μια αίσθηση πόνου του εντέρου και κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά», είπε.
Τον Ιανουάριο εξακολουθούσε να δυσκολεύεται να καταπιεί το φαγητό και αποφάσισε να επιστρέψει στον γιατρό της.
Αυτή τη φορά η κα Τσάπμαν παραπέμφθηκε για εξέταση αίματος και τρεις εβδομάδες αργότερα υποβλήθηκε σε ενδοσκόπηση για να εξετάσει το πεπτικό της σύστημα και έγινε βιοψία.
«Η ενδοσκόπηση ήταν απαίσια και μόλις είπε ότι θα έκαναν βιοψίες, ήξερα ότι είχαν βρει κάτι», είπε.
Η κα Τσάπμαν στάλθηκε για άλλη αξονική τομογραφία μια εβδομάδα αργότερα, τον Φεβρουάριο. Στη συνέχεια της είπαν τα δυσάρεστα νέα ότι ο καρκίνος της είχε εξαπλωθεί στο συκώτι, στους πνεύμονες και στους λεμφαδένες και στις δύο πλευρές του οισοφάγου της και ότι ήταν ανεγχείρητος.
Τα συμπτώματα περιελάμβαναν δυσκολία στην κατάποση, απώλεια βάρους, πόνο στο στομάχι, αίσθημα κορεσμού μετά από κατανάλωση μικρών ποσοτήτων, αίσθημα αδιαθεσίας και κόπωση λόγω χαμηλών επιπέδων ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Ο καρκίνος του στομάχου μπορεί επίσης να εξαπλωθεί στους λεμφαδένες – ένα σύστημα σωλήνων και αδένων στο σώμα που φιλτράρει τα σωματικά υγρά και καταπολεμά τις λοιμώξεις. Αυτό μπορεί να κάνει τους λεμφαδένες να αισθάνονται σκληροί ή πρησμένοι. Οι πρησμένοι λεμφαδένες στο στήθος μπορεί επίσης να δυσκολέψουν την κατάποση.
Η θεραπεία για τον καρκίνο του στομάχου συνήθως περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία, αλλά η κα Τσάπμαν είπε ότι της έχει προσφερθεί μόνο παρηγορητική χημειοθεραπεία – ένας τύπος θεραπείας που δίνεται για να βοηθήσει κάποιον να ζήσει περισσότερο και πιο άνετα ακόμα κι αν δεν μπορεί να θεραπευτεί.
Ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχουν άλλες επιλογές για το NHS στη διάθεσή της και έχει αφεθεί να αισθάνεται απελπισμένη στο να βρει μια εναλλακτική.
«Δεν θέλω να κάνω χημειοθεραπεία. Έχω τέσσερα νεαρά αγόρια και θέλω ακόμα να μπορώ να πάω μαζί τους στο πάρκο. Δεν θέλω να ζήσω όσο καιρό μου έχει μείνει στην αρρώστια», είπε.
Τώρα η κυρία Τσάπμαν προειδοποιεί τους άλλους να μην αγνοούν κανένα ασυνήθιστο σύμπτωμα και να τα ελέγχουν από γιατρό.
«Η δυσκολία στην κατάποση είναι σύμπτωμα καρκίνου του στομάχου, αλλά επειδή δεν είχα άλλα συμπτώματα, όπως παλινδρόμηση οξέος, το απέρριψα», είπε.
«Είναι εύκολο να το απορρίψεις μπορεί να είναι απλώς μια μικρή αλλαγή, στο πώς καταπίνεις ή ακούγεσαι, αλλά θα έλεγα σε όποιον είχε τα ίδια συμπτώματα με εμένα να πάει επειγόντως στο γιατρό.»
Περίπου το 65% των ατόμων με καρκίνο μπορούν να επιβιώσουν έως και πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση τους και σε αυτό ευελπιστεί η 40χρονη μητέρα.
