Η Διεθνής Ημέρα κατά της Επιληψίας γιορτάζεται κάθε χρόνο τη δεύτερη Δευτέρα του Φεβρουαρίου και καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης κατά της Επιληψίας (ILAE) και του Παγκοσμίου Γραφείου Επιληψίας (IBE), με στόχο την ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης για την επιληψία, μίας πάθησης με έντονο κοινωνικό στίγμα.
Το μωβ χρώμα έχει καθιερωθεί ως χαρακτηριστικό της διεθνούς εκστρατείας ευαισθητοποίησης για την επιληψία. Η «Μωβ Ημέρα», είναι μια διεθνής προσπάθεια αφιερωμένη στην ευαισθητοποίηση και πληροφόρηση του κοινού σε όλο τον κόσμο για την επιληψία. Η επιληψία είναι μία εγκεφαλική διαταραχή που εκδηλώνεται κλινικά με κρίσεις. Δεν είναι νοητική ασθένεια ούτε και κληρονομική, ενώ με τη σωστή θεραπεία, άνω του 70% των ασθενών μπορούν να απαλλαγούν εντελώς από τις επιληπτικές κρίσεις, οι οποίες ευθύνονται για το κοινωνικό στίγμα και τη συνεπακόλουθη απομόνωση του ατόμου. Στον κόσμο υπάρχουν περίπου 65 εκατομμύρια άτομα με επιληψία, η συντριπτική πλειονότητα στις αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ οι νέες διαγνώσεις ξεπερνούν τα 2,5 εκατομμύρια ετησίως. Στην Κύπρο τα άτομα που πάσχουν από επιληψία φθάνουν τους 5.000. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.), το κενό θεραπείας στον αναπτυσσόμενο κόσμο είναι 80%. Ο λόγος είναι ότι αρκετοί πάσχοντες από τη συγκεκριμένη νόσο ένεκα της προκατάληψης, της παραπληροφόρησης και της άγνοιας γύρω από το θέμα, δεν αναζητούν εύκολα θεραπεία, φοβούμενοι το κοινωνικό στίγμα.
Η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, η καταπολέμηση και εξάλειψη των διακρίσεων και του στιγματισμού είναι ευθύνη όχι μόνο της πολιτείας αλλά όλων. Η αποδοχή και ένταξη, χωρίς προκαταλήψεις, των ατόμων με επιληψία στο κοινωνικό σύνολο, θα συμβάλει σημαντικά στις προσπάθειες των επαγγελματιών υγείας και των οικογενειών των πασχόντων για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των ατόμων με επιληψία.
Το επιληπτικό παιδί
Υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ της επιληψίας στα παιδιά και τους ενήλικες. Ένα από τα πιο σημαντικά σημεία είναι ότι ένα παιδί αποτελεί μια οντότητα σε συνεχή μεταβολή τόσο όσον αφορά την σωματική αλλά και την ψυχική του πρόοδο και ανάπτυξη. Σε κάθε περίπτωση, την ανάπτυξη ενός παιδιού με επιληψία, επηρεάζει το είδος της επιληψίας, ο τρόπος με τον οποίο ένα παιδί με επιληψία αντιμετωπίζεται από τον περίγυρο του, η δράση και οι παρενέργειες της φαρμακευτικής αγωγής που ακολουθεί το παιδί και το πως και κατά πόσο αυτή η αγωγή ή η επιληψία επηρεάζει την δυναμική της εκμάθησης του παιδιού μας εξηγεί ο Μηνάς Καπετανάκης MD, PhD c, Παιδίατρος, Ειδικός Παιδονευρολόγος Απόφοιτος Πανεπιστημίου Karolinska Institutet Σουηδίας Δ. Διδάκτωρ Παιδονευρολογίας Πανεπιστημίου Lund Σουηδίας – Μέλος Παιδονευρολογικής Εταιρίας Σουηδίας . Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τύποι επιληψίας. Κάποιοι από αυτούς είναι ήπιας μορφής και αντιμετωπίζονται εύκολα ενώ άλλοι είναι πιο σύνθετοι και επιλεγμένοι και κάποιες φορές σχετίζονται με άλλες μορφές αναπηρίας.
Το πιο συνηθισμένο είδος επιληψίας στα παιδιά είναι καλόηθες και ήπιας μορφής μερικές φορές δε δεν χρειάζεται να αντιμετωπιστεί με φάρμακα.
Από την άλλη πλευρά η παιδική ηλικία είναι η περίοδος όπου επίσης εμφανίζονται σπάνιες μορφές επιλεγμένης επιληψίας που ενδέχεται να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην φυσιολογική ροή ανάπτυξης του παιδιού. Όταν ένα παιδί πάσχει από επιληψία είναι απαραίτητο οι γονείς και η οικογένεια του να παίρνουν ενεργό μέρος στην ενημέρωση και στην διαδικασία αντιμετώπισης και θεραπείας. Πρέπει δε να κατανοεί κανείς ότι δεν είναι μόνον ο ασθενής αλλά και ο περίγυρος του που πάσχει, είναι λοιπόν απαραίτητο να παρέχεται σε ολόκληρη την οικογένεια σωστή και πλήρης πληροφόρηση καθώς και ψυχολογική στήριξη όπου αυτή χρειάζεται. Ένα παιδί που πάσχει από επιληψία μπορεί να αρχίσει να βλέπει τον εαυτό του σαν διαφορετικό και αλλόκοτο σε σχέση με τα αλλά παιδιά και αυτό να έχει σαν συνέπεια να χάσει σιγά σιγά την αυτοπεποίθηση του. Επίσης μπορεί την ανησυχία και στενοχώρια των γονιών να την θεωρήσει δικό του λάθος και να κατηγορεί τον εαυτό του για αυτό. Είναι σημαντικό να ενθαρρύνεται το παιδί με επιληψία να ζει μια ζωή όσο πιο φυσιολογική γίνεται.
Αίτια της Επιληψίας
Οι πιο συνηθισμένοι λόγοι επιληψίας είναι εξωγενείς παράγοντες όπως ανατομικές ανωμαλίες, λοιμώξεις φλεγμονές ή τραύματα. Στα παιδιά όμως εμφανίζονται πολλά είδη επιληψίας που δεν έχουν άμεση σχέση με εξωγενείς παράγοντες αλλά είναι συνδεδεμένα με ηλικιακά καθορισμένες διαταραχές στην ωρίμανση την ευαισθησία και τις λειτουργίες του κεντρικού νευρικού συστήματος. Αυτά τα είδη επιληψίας εμφανίζονται συνήθως σε μία ηλικιακά συγκεκριμένη περίοδο. Για παράδειγμα η Νηπιακή Μυοκλονική Επιληψία συναντάται στην νηπιακή ηλικία ενώ η Καλοήθης Παιδική Επιληψία (ή Ρολάνδιος επιληψία) συναντάται στην παιδική ηλικία. Στα παιδιά εμφανίζονται επίσης σπασμοί που δεν έχουν άμεση σχέση με επιληψία αλλά αποτελούν έκφραση σχετικής ανωριμότητας του εγκεφάλου. Παράδειγμα είναι οι πυρετικοί σπασμοί και οι σπασμοί λόγω συναισθηματικής φόρτισης.
Διαβάστε επίσης:
