Θυμάστε την Εθνική Δανίας; Ας τη μιμηθούμε
Βλέποντας σε δημόσιο, ψηφιακό βλέμμα, την κυρία Μαρινέλλα να καταρρέει στη σκηνή του Ηρωδείου μ’ έπιασε ένα σφίξιμο. Και είδα το βίντεο τυχαία , καθώς πέρασε μπροστά μου, ενώ χάζευα το feed του Facebook.
Εκείνη τη στιγμή δεν ένιωσα, ότι είναι μία θρυλική τραγουδίστρια, με μία τεράστια καριέρα, διάσημη ανά τον κόσμο, αλλά ένας άνθρωπος, όπως όλοι μας.
Έβαλα στα παπούτσια της τη μητέρα μου ή τη γιαγιά μου και μπήκα στα αντίστοιχα της κόρης και της εγγονής της. Γιατί κι εκείνη κατέρρευσε, όχι μόνο μπροστά στο κατάμεστο Ωδείο, αλλά και ενώπιον των οικείων της. Ένας άνθρωπος χάνει τις αισθήσεις του σε δημόσια θέα, είτε αυτό λέγεται θέατρο, μουσική σκηνή ή απλά σε έναν πολυσύχναστο δρόμο.
Το βίντεο αυτό έκανε το γύρο του διαδικτύου. Η δύσκολη προσωπική στιγμή ενός ανθρώπου γίνεται ψηφιακό σήριαλ. Αναπαράγεται παντού, ακόμη και στα μέσα ενημέρωσης. Ευτυχώς κάποια από αυτά είχαν την ευσυνειδησία να μην παίξουν (ή επαναλάβουν) το βίντεο της κατάρρευσης για τους προφανείς λόγους, που ως επί το πλείστον αγνοούμε. Αν ήμουν στη θέση της κόρης ή της εγγονής της δεν θα ήθελα να βλέπω αυτό το στιγμιότυπο σε λούπα και θεωρώ, πως κανείς δεν θα το ήθελε για κανέναν δικό του, αλλά και για τον εαυτό του τον ίδιο.
Θυμάμαι τους καθηγητές μου στο σχολείο να λένε: «να είστε με την πρόοδο, την τεχνολογία, την επιστήμη. Να προσέχετε όμως πώς θα τη χρησιμοποιείτε», εννοώντας να μην γίνεται η κατάχρησή της σε βαθμό, που μπορεί να βλάψει. Με τον δικό τους τρόπο μας δίδασκαν την ενσυναίσθηση, όταν ακόμη ο όρος δεν ήταν τόσο ευρέως χρησιμοποιούμενος.
Δεν είναι μόνο η κυρία Μαρινέλλα. Εκείνη είναι η αφορμή. Πόσες φορές δεν έχουμε δει να συμβαίνει κάποιο αντίστοιχο περιστατικό με απλούς πολίτες και να μην υπάρχουν εκείνοι που θα σταθούν από πάνω για να τραβήξουν βίντεο ή φωτογραφίες με το κινητό τους, χωρίς την παραμικρή διακριτικότητα. Και όχι μόνο.
Ένα ακόμη περιστατικό είναι αυτό της μαθήτριας που ξυλοκοπείται βάναυσα κι οι υπόλοιποι τραβούν βίντεο απαθείς με τα κινητά τους. Άλλη μία μεγάλη συζήτηση.
Αυτές οι περιπτώσεις και πολλές άλλες που ανασύρω τις τελευταίες ώρες μού έφεραν στο μυαλό -ως φίλαθλος του ποδοσφαίρου από μικρή- την Εθνική Δανίας στη διοργάνωση του Euro2020. Κι αυτό γιατί τότε, το 2021, το είχα θίξει ως θέμα.
Τι είχε συμβεί τότε;
Η εικόνα που βλέπετε παρακάτω είχε κάνει τον γύρο του κόσμου, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης ακόμη και στους πιο σκληρούς.
Ήταν η εικόνα από τον αγώνα ποδοσφαίρου μεταξύ Δανίας – Φινλανδίας για το Euro2020, που διοργανώθηκε ένα χρόνο αργότερα, αφού είχε ματαιωθεί λόγω της πανδημίας. Ο 29χρονος -τότε- Δανός μεσοεπιθετικός Κρίστιαν Έρικσεν καταρρέει αναίσθητος στον αγωνιστικό χώρο.
Ο αρχηγός της ομάδας, Σίμον Κιάερ τρέχει πάνω από τον συμπαίκτη του και του παρέχει τις πρώτες βοήθειες μέχρι να φτάσει το ιατρικό team, ενώ έσπευσε να συμπαρασταθεί στην σοκαρισμένη σύζυγο του ποδοσφαιριστή.
Οι συμπαίκτες του έφτιαξαν μία ασπίδα προστασίας με τα σώματά τους, ώστε να μην καταγραφεί αυτή η στιγμή από τα αδηφάγα ΜΜΕ.
Κι αυτό γιατί ο 29χρονος συναθλητής τους μπορεί να ήταν και νεκρός. Οι παίκτες με δάκρυα στα μάτια έφτιαξαν αυτό το τείχος, προστατεύοντας εκείνη τη στιγμή την ιδιωτικότητα του συμπαίκτη τους σε μία live διοργάνωση.
Στη Δανία μαθαίνουν την ενσυναίσθηση στις τάξεις
Οι Δανοί δίδαξαν πολιτισμό και ενσυναίσθηση. Κι όχι γιατί θέλησαν να τραβήξουν τα δημόσια φώτα πάνω τους. Απλά επειδή, αυτήν την αρετή τη μαθαίνουν στο σχολείο.
Γιατί στα σχολεία της Δανίας το μάθημα ενσυναίσθησης αφορά τους μαθητές ηλικίας 6-16 ετών. Είναι υποχρεωτικό, σύμφωνα με το σχολικό πρόγραμμα της χώρας, και θεωρείται εξίσου σημαντικό με την ώρα των αγγλικών ή των μαθηματικών.
Ως ενσυναίσθηση ορίζουμε την δεξιότητα να κατανοούμε τα συναισθήματα του άλλου. Να μπορούμε να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του. Να σταματάμε να τον κρίνουμε σύμφωνα με τις πεποιθήσεις μας. Σύμφωνα με την Αμερικανίδα συγγραφέα, Selon Brené Brown, η δεξιότητα της ενσυναίσθησης απαιτεί την ικανότητα να μπούμε κάτω από το “πετσί” του άλλου, να μην τον κρίνουμε, να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά του και να του τα επικοινωνούμε.
Υποχρεωτικό μάθημα
Από πολύ μικρή ηλικία, οι μαθητές στα δανέζικα σχολεία διδάσκονται τη συνεργασία και όχι τον ανταγωνισμό. Για μία ώρα την εβδομάδα, τα παιδιά παρακολουθούν υποχρεωτικά μαθήματα ενσυναίσθησης. Μέσα από αυτά τα μαθήματα ενθαρρύνονται να ασχοληθούν με το ευ ζην των άλλων. Να ακούν, ακόμη, τον πλησίον με στόχο να τον κατανοήσουν καλύτερα και να ξεπεράσουν τα στεγανά που γίνονται προκαταλήψεις όσο μεγαλώνουμε.
Klassens tid
Τα μαθήματα ενσυναίσθησης ξεκίνησαν το 1993 και από τότε όλα τα σχολεία της Δανίας έχουν μία ώρα αφιερωμένη σε αυτά.
Τα μαθήματα ενσυναίσθησης βοηθούν τους μαθητές να οικοδομήσουν καλύτερες σχέσεις και να γίνουν πιο επιτυχείς αργότερα στη ζωή. Βοηθά, επίσης, στην πρόληψη του εκφοβισμού στα σχολεία. Επιτυχημένοι διευθυντές και επιχειρηματίες, καθώς και ηγέτες δίνουν βάση στη σημασία της ενσυναίσθησης. Υποστηρίζουν ότι η Δανία διασφαλίζει στις μελλοντικές γενιές να βρίσκονται στο σωστό δρόμο προς την επιτυχία και την ευτυχία. Άλλωστε και οι έφηβοι επωφελούνται σε μεγάλο βαθμό από αυτά τα μαθήματα, καθώς συχνά τείνουν να αναπτύσσουν ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά σε αυτή την ηλικία.
Hygge, οι μικρές απολαύσεις της ζωής, η οικειότητα, η ζεστασιά, η ευημερία
Εάν δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα να συζητηθεί, οι μαθητές μπορούν να περάσουν αυτή την ώρα από τα μαθήματα ενσυναίσθησης, απλά για να την απολαύσουν και να χαλαρώσουν. Το hygge, είναι μια έννοια στενά συνδεδεμένη με τον πολιτισμό της Δανίας. Ακριβής μετάφραση δεν υπάρχει. Στην πραγματικότητα το hygge είναι μια κατάσταση.
Είναι κατά κάποιο τρόπο η δανέζικη αντίληψη της ζεστασιάς, του άνετου, χαλαρού, απολαυστικού. Είναι μια κατάσταση στην οποία επιδιώκουν να βρίσκονται όσο πιο συχνά μπορούν όλοι οι Δανοί. Οι Δανοί επιμένουν ιδιαίτερα στην υγεία για την ευημερία τους.
Ο 29χρονος ποδοσφαιριστής ξέφυγε τον κίνδυνο… Οι γιατροί είχαν πει πως πέθανε και επανήλθε. Δεν ήταν σίγουρο, αν θα μπορούσε ξανά να παίξει ποδόσφαιρο.
Η εθνική Δανίας δεν κατέκτησε τότε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, τερματίζοντας στην διόλου ευκαταφρόνητη τρίτη θέση. Για μας όμως, ήταν πρώτοι. Πρωταθλητές στις καρδιές και τη συνείδησή μας, καθώς μάς δίδαξαν μαθήματα ζωής. Και αξίζει να τους μιμηθούμε!
Όσο για τον Έρικσεν, για την ιστορία, η επίσημη επιστροφή του στα γήπεδα έγινε με τα χρώματα της Μπρέντφορντ στις 26 Φεβρουαρίου του 2022 απέναντι στη Νιούκαστλ για το αγγλικό πρωτάθλημα, αφού του τοποθετήθηκε βηματοδότης. Στο 52ο λεπτό, πέρασε ως αλλαγή στη θέση του επίσης Δανού, Ματίας Γιένσεν, με όλο το γήπεδο να σηκώνεται όρθιο, χειροκροτώντας αυτή την συγκινητική επιστροφή. Σήμερα αγωνίζεται στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
