Αρχαία τραγωδία, η θεία του χαμένου σκιέρ, που καταρρέει, όταν μαθαίνει ότι ζει ο ανηψιός της. Δεν μπορούμε καν να φανταστούμε πώς θα ένιωσε η μητέρα του…
Ήμουν νεκρή και ενέζησα, ήμουν χαμένη και ξαναβρήκα τη ζωή, πέρασε από μπροστά μου η θυσία του Αβραάμ να θυσιάζει τον μονάκριβο Ισαάκ και ξαφνικά, τον πήρε ζωντανό και πάλι πίσω.
Πώς αλλιώς να περιγράψεις τη μάνα που έχει πέσει στο παγωμένο χιόνι και ευχαριστεί το Θεό με δάκρυα στα μάτια που βρέθηκε ζωντανό το παιδί της. Πώς να μην πεις ότι “ναι, αυτό είναι το θαύμα των Χριστουγέννων”;
Αυτή η μάνα του χαμένου σκιέρ, του 23χρονου Παναγιώτη, την τελευταία μέρα των γιορτών, έγινε το πρόσωπο των φετινών Χριστουγέννων. Περίμενε να ζήσει την τραγωδία. Είχαν περάσει τόσες ώρες από την εξαφάνιση του παιδιού της. Ο νεαρός είχε ανέβει στο βουνό για σνόουμπορντ και χάθηκε. Πολλοί, όλο το χωριό, γνωστοί και φίλοι και η ΕΜΑΚ, έψαχναν ώρες ολόκληρες, μέχρι που ήρθε η λύτρωση.
Τέλος καλό, όλα καλά
Μια αρχαία τραγωδία με καλό τέλος, ένας από μηχανής Θεός, ήταν εκεί για το παλικάρι της και τέλος το λυτρωτικό της κλάμα, ή τέλεια κάθαρση. Ένα κλάμα εμβάπτισμα στο ευχαριστώ της, το ευχαριστώ Θεέ μου.
Η σωριασμένη στο χιόνι μητέρα του Παναγιώτη, που κλαίει λυτρωτικά στην είδηση ότι ο γιος της βρέθηκε ζωντανός, ενσωματώνει εντός της την Εκάβη και την Κλυταιμνήστρα, την Ιφιγένεια και την Αντιγόνη, όλες τις γυναίκες, μόνο που εκείνη είναι τυχερή. Έζησε το παιδί της.
Ούτε στον εχθρό μου να μην τύχει να ζήσει τέτοιο δράμα, τέτοια αγωνία, θα λέει κάθε μάνα που την είδε ρηγμένη στο χιόνι να θρηνεί με σφιγμένη χείλη περιμένοντας τα νέα. Ποιοί άγγελοι πήγαν την εναγώνια προσευχή της στον ουρανό και εισακούστηκε μια μόλις μέρα μετά τα Θεοφάνια. Ίσως ο Άγιος Ιωάννης που σήμερα γιορτάζει δεν ήθελε να ζήσει το θρήνο.
Για κάθε μάνα που ελπίζει είναι δίδαγμα αυτή η εικόνα της μάνας που έχει καταρρεύσει στο χιόνι. Είναι εκεί. Ζει κι δεν ζει, υπάρχει και δεν υπάρχει, κι όμως κάτι καλό γίνεται την ίδια στιγμή. Η διάσωση του παιδιού της είναι το άγγελμα της ημέρας. Η Παναγία της το φύλαξε θα πει. Σ’ αυτό ας μείνουμε.
