“Αγαπημένα μου πρωτάκια, όταν νιώθετε κούραση να φέρνετε στο μυαλό ένα μονοπάτι στο δάσος”: Το μήνυμα καθηγήτριας που μας συγκίνησε

Οι μαθητές όλων των βαθμίδων επέστρεψαν στα θρανία για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και όπως πάντα τέτοια εποχή τα φώτα και το ενδιαφέρον είναι στραμμένα στα πρωτάκια, τους λιλιπούτειους μαθητές της Α Δημοτικού και του Νηπιαγωγείου.

Μια μερίδα μαθητών που περνά σε δεύτερη μοίρα καθώς θεωρούνται “μεγάλα” παιδιά και ως εκ τούτου δεν τίθεται ζήτημα προσαρμογής στο νέο σχολικό περιβάλλον είναι, τα πρωτάκια της Α Λυκείου.

Αλιεύσαμε το τρυφερό email με συμβουλές και όμορφα λόγια καθοδήγησης που έστειλε η καθηγήτρια του 2ου Γυμνασίου Αλίμου, Έφη Ταρναρά, στα πρωτάκια της Α Λυκείου, τα περσινά της τριτάκια, τους μαθητές που πέρασε μαζί τους μια σχολική χρονιά γεμάτη όμορφες στιγμές και πολύτιμες γνώσεις.

Τα λόγια της καθηγήτριας ήταν μια όαση για τα αγχωμένα πρωτάκια που διέσχιζαν για πρώτη φορά το κατώφλι του Λυκείου όπου για τα επόμενα 3 χρόνια θα μπουν στον αγώνα της γνώσης με απώτερο στόχο την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Ο έφηβος προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό του αλλά και να καλλιεργήσει τον χαρακτήρα του οπότε συχνά παίρνει παρορμητικές αποφάσεις και αποσπάται απ’ τον στόχο του. Εξάλλου, οι αυξανόμενες υποχρεώσεις του σχολείου αλλά και το άγνωστο μέλλον δημιουργούν προβληματισμούς και ανησυχία. Ενδεικτικό της κατάστασης το γεγονός ότι πολλά παιδιά αισθάνονται τρόμο στην ιδέα μιας προκείμενης αποτυχίας σε κάθε είδους εξετάσεις, πόσο μάλλον στις εισαγωγικές τους σε κάποιο πανεπιστήμιο.

Μια καθηγήτρια που μιλά στην καρδιά των μαθητών

Στο κείμενό της αποτυπώνεται η πραγματική της αγάπη για τους μαθητές και την εκπαιδευτική διαδικασία. Στέκεται νοερά στο πλευρό τους και όσα τους συμβουλεύει είναι σπουδαία μαθήματα ζωής. Δίχως υπερβολή η κα Ταρναρά φαίνεται ότι  είναι η καθηήτρια  που όλοι θα θέλαμε να είχαμε στο σχολείο! Υπεραγαπά τη δουλειά της και αντιμετωπίζει τους μαθητές με στοργή και με μια τεράστια αγκαλιά που τους χωράει όλους μαζί με τη μοναδικότητά τους.

Το κείμενο της καθηγήτριας που μας έκανε να συγκινηθούμε

Αγαπημένα μου περσινά τριτάκια!!!

Μου λείψατε πολύ και θα μου λείψετε ακόμα περισσότερο όλη τη χρονιά… Θα μου λείψει το χαρούμενο, θυμωμένο ή γεμάτο υπερένταση ζουζούνισμά σας!!!

Τα προσωπάκια και οι φωνές σας με όλο το ουράνιο τόξο συναισθημάτων που μετέφεραν και άγγιζαν την καρδιά μου!!! Όμως έχετε και θα έχετε πάντα μία ιδιαίτερη θέση μέσα σε αυτή και αυτό είναι κάτι που δεν τελειώνει. Αυτός είναι πάντα ο τρόπος που ο άλλος γίνεται ένα με μας όταν κάνουμε σχέσεις…

Πολλές φορές φοβόμαστε την αποτυχία ή την απώλεια… Για φέτος, θα ήθελα να σας προτείνω ένα ‘project’ με τον εαυτό σας… (Να είστε σίγουροι ότι κάπως θα φτάσει και σε μένα και θα το μοιραστούμε 😉 )

Κάθε φορά, λοιπόν, που θα νιώθετε στεναχώρια, απώλεια, απόρριψη, θυμό, κούραση να φέρνετε στο μυαλό ένα μονοπάτι σε ένα δάσος…

Αυτό το μονοπάτι είναι το μονοπάτι της ζωής σας. Πολλές φορές συναντιέται με άλλα μονοπάτια, που μπορεί να του αλλάξουν πορεία (γιατί αυτή τη δύναμη έχουμε όλοι μας να αλλάζουμε με την παρουσία μας τον κόσμο τον δικό μας και των άλλων), κάποια ενώνονται με το δικό σας. Σε αυτό το δάσος, παρατηρείστε…

Ακούστε το κελάηδημα των πουλιών, νιώστε και δείτε το φτερούγισμά τους και των εντόμων, μυρίστε το άρωμα των λουλουδιών, αγγίξτε τα δέντρα στο πέρασμά σας…. Όλα αυτά και πολλά ακόμα είναι η μαγεία της φύσης, της ζωής αλλά και η δικιά σας, που είσαστε κομμάτι τους…

Όταν λοιπόν κάτι δυσάρεστο συμβαίνει ή νιώθετε, μπορείτε να πάτε σε αυτό το όμορφο και ασφαλές μέρος και να σκεφτείτε και να νιώσετε ότι αυτό που
συμβαίνει διαρκεί ένα λεπτό μόνο σε αυτή την πορεία, θα περάσει, ίσως
κάτι σας μάθει, ίσως κάπου σας πάει, που να είναι όμορφα και να σας
ταιριάζει περισσότερο.

Κάπου άκουσα ότι «μπορεί να είναι δύσκολα τώρα, αλλά δεν ξέρουμε το τέλος της ιστορίας». Την ιστορία σας την γράφετε εσείς, έχετε αρκετή δύναμη και όοοο,τι χρειάζεστε σε αυτό το ταξίδι που μπορεί να έχει τα πάντα.

Οι στιγμές και οι καταστάσεις διαδέχονται η μία την άλλη και εμείς είμαστε εκεί, κρατώντας το χέρι και την καρδιά όοοολων των ανθρώπων που πέρασαν και θα περάσουν από τη ζωή μας… Ακόμα κι αν δεν είναι πια μαζί μας για διάφορους λόγους. Κάποιοι από εσάς δε θα είστε στο ΜΣΑ φέτος, είτε επειδή το επιλέξατε είτε
χωρίς τη θέλησή σας.

Όπως και να είναι, νιώθω βαθειά μέσα μου ότι είσαστε πάντα πολύτιμο και μοναδικό, αναπόσπαστο κομμάτι του σχολείου, πάντα ενωμένοι με τους υπόλοιπους… Και ξέρω ότι θα λείψετε σε πολλούς…

Όπως έλεγε ο Μικρός Πρίγκηπας “Είναι ο χρόνος που έχεις ξοδέψει γιατο τριαντάφυλλό σου που κάνει το τριαντάφυλλό σου τόσο σημαντικό.” και τελικά «Είναι πολύ απλό: Mόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια.”

Ανοίξτε λοιπόν τον υπέροχο εαυτό σας στον κόσμο και χαρίστε του το φως και τη δύναμή σας!!! Αγαπήστε, παθιαστείτε, ζήστε και φροντίστε τον εαυτό σας, ακόμα κι όταν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνετε κάποια πράγματα που είναι βαρετά ή δυσάρεστα 😎, δείτε πέρα από τη δυσκολία, τι σας προσφέρει αυτό που πρέπει να κάνετε.

Και συγχωρείστε όσο γίνεται… Τον εαυτό σας που δεν είναι τέλειος (κι εδώ θα σας αποκαλύψω ένα μυστικό… κανένας δεν είναι), τους γύρω σας που δεν είναι τέλειοι, τον κόσμο όλο που δεν είναι τέλειος, αλλά είναι τελικά τέλειος, με κάποιο τρόπο, με κάποια μάτια, μέσα στις ατέλειές του…

Να θυμάστε, ποτέ δεν είστε μόνοι…

Έχω απέεεεεραντη εμπιστοσύνη στον καθένα σας και περιμένω μεανυπομονησία νέα σας ή την πρώτη παράστασή σας που θα μπορέσω να παρακολουθήσω!!!

Να έχετε μία υπέροχη σχολική χρονιά και ζωή!!!

Με αγάπη πάντα, πολλά πολλά φιλιά και αγκαλιές

Έφη Ταρναρά

Διαβάστε επίσης:

“Λίφτινγκ” σε ΟΛΑ τα δημόσια σχολεία για λόγους εξοικονόμησης ενέργειας – Τι αλλάζει στο σχολικό περιβάλλον

Τέτοια σχολεία θέλουμε! Ο τετράποδος μαθητής που έκλεψε την παράσταση στον αγιασμό Γυμνασίου για τη νέα σχολική χρονιά!

Back to School στο Mediterranean Cosmos!