Αγαπητή μαμά, δεν χρειάζεται να είσαι εκεί διαρκώς για τα πάντα

«Μαμά, έλα! Θέλω να σου διαβάσω κάτι», φωνάζει η μεγαλύτερη κόρη μου από τον καναπέ. Στο χέρι της κρατά τον Χάρι Πότερ και την Φιλοσοφική Λίθο. Το ίδιο αντίτυπο που της διαβάζαμε όταν ήταν πολύ μικρή για να το διαβάσει μόνη της. Το έχουμε διαβάσει εκατοντάδες φορές από τότε. Για πρώτη φορά, όταν ήταν τριών ετών και όλα τα παιδιά στον παιδικό σταθμό κόλλησαν γαστρεντερίτιδα και  έπρεπε να την πάρω, χλωμή και καλυμμένη σε εμετούς και τόσο πολύ εύθραυστη.

Το ξαναδιαβάσαμε τις εβδομάδες που προηγήθηκαν της πρώτης της μέρας στο νηπιαγωγείο πριν τον ύπνο, όταν παρακαλούσε για άλλο ένα κεφάλαιο. Το διαβάζουμε ακόμα κάθε φορά που νιώθει το άγχος να διογκώνεται σε σημείο που φαίνεται μεγαλύτερο από τον εαυτό της και μόνο ο ήπιος ρυθμός μιας πολυαγαπημένης ιστορίας θα την ηρεμήσει.

Αλλά όταν με φώναξε εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα, δεν είχα χρόνο για μια ακόμα επανάληψη. Το είχαμε διαβάσει τόσο πολύ που μπορούσα πρακτικά να το απαγγείλω, και απέρριψα το αίτημά της για να μαζέψω όλα τα παπούτσια που ήταν πεταμένα μπροστά στη σκάλα έτοιμα να προκαλέσουν ατύχημα…

Διαβάστε τη συνέχεια στο Infokids.cy.

Διαβάστε ακόμα:

Ποια σχολεία θα είναι κλειστά αύριο (27/1) – Με τηλεκπαίδευση τα μαθήματα – Πού θα ξεκινήσουν αργότερα τα μαθήματα

Άνδρος: Μικροί… Εσκιμώοι βγήκαν στα χιόνια κι έφτιαξαν κανονικό ιγκλού! (εικόνες)

Κοζάνη: “Έφυγε” από κορωνοϊό 47χρονος πυροσβέστης, πατέρας δύο παιδιών