Τι είναι η γονεϊκότητα, πού βρισκεται η ευθύνη μας ως γονείς και πώς θα μεγαλώσουμε υγιή παιδιά στο σώμα και την ψυχή;
Η Νάνσυ Ψημενάτου, σύμβουλος ψυχικής υγείας, μοιράζεται μία πολύ ενδιαφέρουσα ματιά και σκέψη σχετικά με τον ρόλο των γονιών και τη διαπαιδαγώγηση. Μια ανάρτηση στο Facebook που είναι πραγματικά τροφή για σκέψη.
Γονείς και γονεϊκότητα
«Οι γονείς έχουν την ευθύνη της διαπαιδαγώγησης· όχι μόνο μέσα από τις αποφάσεις που παίρνουν για το παιδί, αλλά κυρίως μέσα από τον τρόπο που το οδηγούν σταδιακά προς την ανεξαρτησία. Βάζουν όρια, φροντίζουν για τη σωματική και ψυχική του υγεία, και καλλιεργούν το έδαφος όπου θα ανθίσει η συναισθηματική του νοημοσύνη. Το συνδέουν με τη ζωή, όχι μέσα από λέξεις, αλλά μέσα από βιώματα.
Υπάρχουν όμως και πράγματα που δεν τους αναλογούν — και αυτά είναι εξίσου σημαντικά για την υγιή του ανάπτυξη.
Οι γονείς δεν είναι υπεύθυνοι να κάνουν εκείνα που το παιδί μπορεί να κάνει μόνο του. Γιατί η αυτοεκτίμηση δεν φυτρώνει στο έδαφος της ευκολίας, αλλά μέσα από τον κόπο και την προσπάθεια που αναλογεί σε κάθε ηλικία.
Δεν είναι υπεύθυνοι να κερδίζουν την αποδοχή των άλλων για τις επιλογές τους. Η ικανότητα να ακούμε είναι δείγμα ωριμότητας — αλλά το να διαμορφώνουμε τον τρόπο που μεγαλώνουμε το παιδί μας με βάση την ανάγκη για έγκριση από συγγενείς, δασκάλους ή φίλους, δεν είναι.
Και ναι — πολλές στιγμές, ο γονεϊκός ρόλος θα γεννήσει στο παιδί συναισθήματα δύσκολα: θυμό, λύπη, σύγχυση ή άγχος. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι γονείς πρέπει να τα αποφεύγουν. Δεν είναι δουλειά τους να κάνουν το παιδί τους να νιώθει πάντα ευτυχισμένο. Είναι να του δώσουν τα εφόδια για να μάθει να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του — όλα του τα συναισθήματα.
Γιατί η γονεϊκότητα δεν είναι η τέχνη του να προλαβαίνεις το σκοτεινό. Είναι η τέχνη του να στέκεσαι κοντά ενώ το παιδί μαθαίνει να περπατά μέσα του, μέχρι να μπορέσει να προχωρήσει μόνο του.
Στο τέλος, ο ρόλος του γονιού δεν είναι να προστατεύσει το παιδί από τη ζωή, αλλά να το βοηθήσει να ωριμάσει μέσα της. Και αυτό περιλαμβάνει όχι μόνο τη διαχείριση της χαράς, αλλά και όλων εκείνων των δύσκολων, αναγκαίων συναισθημάτων που συνοδεύουν μια ζωή γεμάτη εμπειρίες».
