Σε μια γωνιά της Κεντρικής Αφρικής, ανάμεσα στους θορύβους και τα χρώματα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, υπάρχει ένα μικρό σχολείο που χτυπάει με ελληνικό παλμό. Εκεί, στο ελληνικό σχολείο της Κινσάσα, τα παιδιά δεν μαθαίνουν μόνο αριθμητική, γραφή και ανάγνωση. Μαθαίνουν να αγαπούν την Ελλάδα, να μιλούν τη γλώσσα των προγόνων τους και να χτίζουν γέφυρες ανάμεσα σε δύο κόσμους: τον αφρικανικό και τον ελληνικό.
Η ελληνική κοινότητα στο Κονγκό έχει ιστορία δεκαετιών. Έλληνες που έφτασαν εκεί για εμπορικούς ή επαγγελματικούς λόγους, δημιούργησαν έναν μικρό, μα δυναμικό πυρήνα που φρόντισε να κρατήσει ζωντανή τη γλώσσα, τη θρησκεία και τα έθιμα. Και στο επίκεντρο αυτής της προσπάθειας βρίσκεται το σχολείο.
Το ελληνικό σχολείο στο Κονγκό δεν είναι απλώς ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα. Είναι φάρος ελληνισμού, είναι σπίτι. Εκεί, τα παιδιά μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα, την ιστορία, τη μυθολογία, τα παραδοσιακά τραγούδια και χορούς. Κάθε 25η Μαρτίου και 28η Οκτωβρίου, η αίθουσα γεμίζει από ποιήματα, σημαίες και συγκίνηση. Είναι οι στιγμές που τα παιδιά, ακόμα κι αν έχουν γεννηθεί χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, νιώθουν πιο κοντά στην πατρίδα από ποτέ.
Οι δάσκαλοι, με αφοσίωση και αγάπη, δεν μεταφέρουν απλώς γνώσεις. Γίνονται κρίκοι σε μια αλυσίδα που ενώνει γενιές και πατρίδες. Συχνά, είναι Έλληνες από την Ελλάδα ή από την ομογένεια, που αφιερώνουν χρόνο και ψυχή για να μεταδώσουν αυτό που λέμε “ελληνικό φως”.
Αλλά και οι μαθητές είναι ξεχωριστοί. Κάποια παιδιά έχουν έναν γονιό Έλληνα, άλλα είναι παιδιά μεικτών γάμων, και μερικά απλώς γοητεύτηκαν από την Ελλάδα και θέλουν να τη γνωρίσουν μέσα από τη γλώσσα και τον πολιτισμό της. Όλα, όμως, έχουν κοινό έναν σκοπό: να κουβαλήσουν την Ελλάδα μέσα τους, να την κάνουν κομμάτι της ταυτότητάς τους.
Το σχολείο αυτό, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, είναι απόδειξη πως ο ελληνισμός δεν σβήνει. Αντίθετα, ριζώνει βαθιά, εκεί που υπάρχει αγάπη, μνήμη και θέληση. Κι αν ρωτήσεις τα παιδιά τι σημαίνει γι’ αυτά η Ελλάδα, θα σου πουν με απλά λόγια: «είναι η καρδιά μας».
