Χαμογελαστός, πεισματάρης, εκφραστικός, αποφασισμένος. Πολλά είναι τα επίθετα που θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν τον Εμμανουήλ Καραλή, τον χρυσό μας πρωταθλητή στο άλμα επί κοντώ. Πριν όμως ο Μανόλο γίνει το «χρυσό μας παιδί» πέρασε από τον ακανθώδη δρόμο του σχολικού μπούλινγκ και της κατάθλιψης.
Ο πρώτος Έλληνας αθλητής επί κοντώ που κατακτά χρυσό μετάλλιο
Ο Εμμανουήλ Καραλής είναι από το βράδυ της Κυριακής πρωταθλητής Ευρώπης στο επί κοντώ χάρη στο άλμα του στα 5.90μ. Με μεγάλο πείσμα και προσήλωση ο Μανόλο, όπως τον αποκαλούν οι περισσότεροι φίλοι του, κατάφερε να ανέβει στο βάθρο και μοιράστηκε το χρυσό μετάλλιο με τον Ολλανδό συναθλητή του Μένο Βλον.
Bulling και κατάθλιψη
Ο δρόμος του Μανόλο όμως μέχρι την κορυφή του βάθρου δεν ήταν στρωμένος με τριαντάφυλλα αλλά μάλλον με αγκάθια. Σε μία συγκλονιστική συνέντευξη που έδωσε ο Καραλής πριν από τέσσερα χρόνια στο πλαίσιο ενός αφιερώματος στο Sport24, μίλησε, με δυσκολία αλλά με πείσμα, για όσα είχε περάσει.
«Η πρώτη ρατσιστική επίθεση συνέβη όταν ήμουν στο δημοτικό. Μαζί με την δίδυμη αδερφή μου, πηγαίναμε στο σχολείο, και μια ομάδα παιδιών ερχόταν και μας έλεγε: “Πηγαίνετε στη χώρα σας, τι θέλετε εδώ;”. Μας έσπρωχναν, κι εγώ με την αδερφή μου καταλήγαμε να καθόμαστε σε ένα παγκάκι, κλαίγοντας.
Αυτό συνέβαινε για πολύ καιρό, μέχρι που η αδερφή μου – που ήταν και είναι λίγο πιο δυνατή από εμένα – αποφάσισε να μιλήσει στη μητέρα μας. Της είπε τι γινόταν στο σχολείο, και τότε η μητέρα μας ενημέρωσε τη διευθύντρια. Από εκείνη τη στιγμή, οι δάσκαλοι μίλησαν στα παιδιά, και ευτυχώς σταμάτησαν οι επιθέσεις.
Βέβαια, στον δρόμο, μερικές φορές ακόμα δέχομαι περίεργα βλέμματα ή ακούω ανθρώπους να λένε: “Έλα ρε μαύρε, πήγαινε στη χώρα σου”. Όμως, η οικογένειά μου με μεγάλωσε με αγάπη, μαθαίνοντάς μου να μην κρατάω μέσα μου την κακία και το μίσος.
Στα πρώτα χρόνια ήμουν μικρός και δεν αντιλαμβανόμουν πλήρως τι συνέβαινε. Μετά τα 15, όμως, τα πράγματα έγιναν πιο σκληρά και πιο δύσκολα. Από τα 14 μου επισκέπτομαι ψυχολόγους μέχρι και σήμερα. Έχουν συμβεί αρκετά περιστατικά, τόσο στις προπονήσεις όσο και στους αγώνες, αλλά είναι πράγματα που έχω αφήσει πίσω μου. Προχωράω μπροστά και απλά θέλω να κάνω την προπόνησή μου ανενόχλητος.
Το μήνυμα που θέλω να στείλω στα παιδιά που δέχονται bullying και ρατσιστικές επιθέσεις είναι το εξής: Μιλήστε! Στη μητέρα σας, στους καθηγητές, σε όποιον εμπιστεύεστε. Πρέπει να μιλήσετε! Υπάρχει πάντα λύση, και η λύση θα βρεθεί μόνο αν μιλήσετε και δεν αφήσετε αυτή την κατάσταση να σας βυθίσει».
Εμείς το μόνο που έχουμε να ευχηθούμε στο χαμογελαστό αυτό αγόρι είναι να συνεχίσει να μας κάνει υπερήφανος, όχι μόνο στους στίβους αλλά και εκτός, όπως κάνει από την πρώτη μέρα που μπήκε στον ελληνικό αθλητισμό.
