Ένα εργαλείο που συνδέει την οριοθέτηση με την ενσυναίσθηση.
Έχετε ακούσει ξανά για την τεχνική «αυγό» και πώς αυτή μας βοηθάει να ξεχωρίσουμε την συμπεριφορά από την ανάγκη του παιδιού μας, ανοίγοντας μας τον δρόμο της σύνδεσης;
Η ψυχολόγος Φρόσω Φωτεινάκη αναλύει την τεχνική αυτή που προτείνει σε πολλούς γονείς και αποτελεί ένα ακόμη χρήσιμο εργαλείο για την καθημερινότητα με τα παιδιά, ένα εργαλείο που συνδέει την οριοθέτηση με την ενσυναίσθηση.
Ειδικότερα, η ψυχολόγος επισημαίνει:
Το πιο σημαντικό βήμα πριν βάλεις ένα όριο είναι να κατανοήσεις πως το όριο, δεν θα μπει στην ανάγκη του παιδιού σου, αλλά σε μία συγκεκριμένη συμπεριφορά του.
(…) περιγράφω αυτήν την προσέγιση με την εικόνα ενός αυγού: το ασράδι είναι η συμπεριφορά και ο κρόκος είναι η ανάγκη του παιδιού.
Αποστολή μας στην οριοθέτηση είναι να αφαιρέσουμε το ασπράδι και να κρατήσουμε τον κρόκο. Βάζουμε στοπ στη συμπεριφορά, όμως κρατάμε ΚΑΙ ακούμε την ανάγκη.
Έτοιμοι για παραδείγματα;
«Φυσικά είναι υπέροχο να χοροπηδάς. Όμως, αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει στον καναπέ μας. Λερώνεται και μπορεί να σκιστεί. Για να δούμε πού αλλού μπορείς να χοροπηδήσεις;»
Ανάγκη: Εκτόνωση
Συμπεριφορά: λερώνω/χαλάω κάτι
«Το ακούω! Θες τόσο πολύ να φας μία σοκολάτα. Δυστυχώς, αυτό δεν μπορεί να συμβεί σήμερα, δεν είναι στη συμφωνία μας. Τι λες να δούμε μαζί τι κρύβει το ψυγείο μας και έχει γλυκιά γεύση;»
Ανάγκη: να φάω κάτι γλυκό
Συμπεριφορά: επιλέγω κάτι ανθυγιεινό
«Η τηλεόραση/το κινητό/το τάμπλετ είναι πράγματι απολαυστικά για εσένα. Όμως σήμερα ξεπέρασες το όριο, που έχουμε βάλει μαζί. Τι άλλο θα σε έκανε, άραγε, να ταξιδέψεις σε τόσες εικόνες/να συνδεθείς με φίλους/να χαλαρώσεις;»
Ανάγκη: χαλάρωση/κοινωνικοποίηση/φαντασία/δράση
Συμπεριφορά: Προσκόλληση σε οθόνες
Πίσω από κάθε σμπεριφορά μας υπάρχει μία ανάγκη μας. Αν διψάς (ανάγκη) μπορείς να πιεις νερό, αναψυκτικό, αλκοόλ (συμπεριφορά).
Πόσο υπέροχο θα ήταν να μαθαίναμε μαζί με το παιδί μας να επιλέγουμε τη συμπεριφορά, που καλύπτει την ανάγκη μας και παράλληλα φροντίζει εμάς και τους γύρω μας;