Είναι ελάχιστοι οι έφηβοι που ΔΕΝ παίζουν video games στις μέρες και εξίσου ελάχιστοι είναι οι γονείς που ΔΕΝ ανησυχούν για τις επιπτώσεις που αυτό μπορεί να έχει στη ζωή τους, στην ψυχική και σωματική τους υγεία.
Η καραντίνα, μάλιστα, αποτέλεσε ακόμα πιο πρόσφορο πεδίον δράσης για τα παιδιά που περνούσαν πλέον ατελείωτες ώρες στο σπίτι ΚΑΙ μπροστά από την οθόνη -γονείς μας αποκαλύπτουν πως τα παιδιά τους έπαιζαν video games ακόμα και ταυτόχρονα, την ώρα που είχαν τηλεκπαίδευση. Έδωσε, όμως, και στους γονείς μία καλή ευκαιρία: Να βρουν τον χρόνο να παρατηρήσουν τα παιδιά τους την ώρα του gaming. Να παρακολουθήσουν τις αντιδράσεις τους, την επικοινωνία με τους φίλους τους, να μάθουν περισσότερα τόσο για τα παιχνίδια όσο και για το τι συμβαίνει μέσα στα μυστηριώδη πλέον εφηβάκια τους.
Είναι το παιδί μου εθισμένο;
Ο εθισμός είναι μία λέξη που χρησιμοποιείται συχνά με μια διευρυμένη έννοια, όταν επικεντρώνουμε την προσοχή μας σε κάτι που μας ευχαριστεί, όπως π.χ. όταν λέμε ότι είμαστε εθισμένοι στην σοκολάτα. Αναφορικά με τα παιδιά, ωστόσο, τα οποία πολύ συχνά βαριούνται τις ίδιες δραστηριότητες και αναζητούν διαρκώς πάντα κάτι νέο, εθισμός μπορεί να είναι η απόλυτη προσήλωσή τους στο να δημιουργήσουν κάτι ή στο να περάσουν στο επόμενο επίπεδο.
Ο γονιός που ανησυχεί θα πρέπει να παρατηρήσει αν η διάθεση του παιδιού του έχει αλλάξει, αν οι βαθμοί του πέφτουν, αν οι λογαριασμοί ανεβαίνουν και αν το παιδί έχει πάψει να έχει φυσικές συναναστροφές, να συναντά δηλαδή φίλους και να επικοινωνεί με άλλους ανθρώπους. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να μιλήσει με κάποιον ειδικό.
Παράλληλα, ο γονιός θα πρέπει να σκεφτεί τη δική του σχέση με τις οθόνες και να εξασφαλίσει, ότι αποτελεί ο ίδιος ένα καλό παράδειγμα, κάνοντας λελογισμένη χρήση π.χ. του smartphone του.
Τέλος, όσο πιο συχνά μπορείτε, μη χάνετε την ευκαιρία να κάνετε δραστηριότητες με το παιδί σας στον “πραγματικό” κόσμο.
Είναι το παιδί μου βίαιο;
Δεν υπάρχει καμία έρευνα που να αποδεικνύει, ότι τα βίαια video games “μεγαλώνουν” βίαια παιδιά. Ωστόσο, είναι πολλές αυτές που δείχνουν, ότι οι εικόνες που λαμβάνουν από αυτά, μπορεί αν τα επηρεάσουν, εξοικειώνοντάς τα με τη βία. Σαφώς, βέβαια, απαντούν άλλοι επιστήμονες που δεν διαφωνούν απόλυτα με τους πρώτους, είναι η οικογένεια και το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει ένα παιδί, το οποίο θα παίξει καθοριστικό ρόλο στο αν θα γίνει βίαιο και αυτό είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να αναρωτηθείτε εσείς οι ίδιοι.
Γονείς, αποφύγετε αυτά τα 5 λάθη:
Ο οικογενειακός σύμβουλος Dr. Emerson Eggerichs, ο γιος του οποίου εθίστηκε στα 15 του στα video games, αφού περιγράφει την κατάσταση που βίωσαν και συμβουλεύει τους γονείς να ενημερώνονται όσο το δυνατόν περισσότερο για τις νέες τεχνολογίες, προειδοποιεί: Μην κάνετε αυτά τα 5 λάθη.
–Μην ξεκινάτε νωρίς: Όσο πιο μικρό ξεκινά ένα παιδί να παίζει video games, τόσο πιθανότερο είναι να εμφανίσει συμπτώματα εθισμού.
–Μην του το κάνετε εύκολο: Τέσσερα στα πέντε παιδιά ηλικίας άνω των 8 ετών έχουν στο σπίτι τους παιχνιδοκονσόλα και ξέρουν να την χρησιμοποιούν. Σίγουρα δεν την αγόρασαν μόνα τους.
–Μην χρησιμοποιείτε τα video games ως επιβράβευση: Μη λέτε στο παιδί ΑΝ διαβάσεις θα παίξεις, γιατί στο μυαλό του παιδιού σχηματίζεται η εντύπωση ότι το διάβασμα είναι κάτι κακό ένα το παιχνίδι εκεί κάτι καλό. Κι όμως, η πραγματική επιβράβευση είναι η καλή του απόδοση στο σχολείο και οι γνώσεις που κατακτά εκεί.
–Μην επιτρέπετε “Μία πίστα ακόμα”: Συμφωνήστε στον χρόνο που θα παίξει το παιδί εξ αρχής και τηρήστε τη συμφωνία.
–Μην αγνοείτε το ένστικτό σας: Αν παρακολουθώντας το παιδί σας ή αν το παρατηρείτε μετά το παιχνίδι και “κάτι” δεν σας πηγαίνει καλά μέσα σας, ψάξτε το και μάλιστα όσο είναι νωρίς.