MENU
Μπαίνει στα σπίτια μας εδώ και ένα χρόνο περίπου και με το… πυργιώτικο αξάν της μπλέκει σε περιπέτειες με την κυρά Καίτη και τον κυρ Ηλία. Πραγματικά μια απολαυστική παρουσία στην ελληνική τηλεόραση κι εμείς, στο infokids.gr αποφασίσαμε να μιλήσουμε με την αγαπημένη Άννη Θεοχάρη, όχι για το ρόλο της στην τηλεόραση, αλλά για όσα όμορφα δημιουργεί για τα παιδιά. Κι αν δεν τα γνωρίζετε, διαβάζοντας παρακάτω τη συνέντευξη και βλέποντας τα βίντεο πραγματικά θα εντυπωσιαστείτε. Όχι μόνο με τα τόσα πράγματα με τα οποία καταπιάνεται, αλλά κυρίως για την αγάπη με την οποία περιβάλλει η γλυκιά ηθοποιό τα μικρά.
Άννη, έχεις προσθέσει τη δική σου ξεχωριστή νότα στη Μουρμούρα με την πληθωρικότητά σου, την εφευρετικότητά σου και το… αξάν σου! Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι ασχολείσαι πάρα πολύ με τα παιδιά. Μίλησες μας για το ποια ήταν η αφορμή να ασχοληθείς με τα παιδιά και πώς ξεκίνησες.
Με θυμάμαι από πολύ μικρή να δημιουργώ καινούργια σύμπαντα με τη φαντασία μου. Φανταστικές καταστάσεις και συναρπαστικές περιπέτειες. Επίσης με θυμάμαι από πολύ μικρή να γράφω. Ήταν κάτι σαν διέξοδος για μένα. Μεγαλώνοντας άρχισα να γράφω παραμύθια και παιδικές ιστορίες με μοναδικό σκοπό να μην μεγαλώσω ποτέ ώστε να μην αναγκαστώ να αποχωριστώ τον παιδικό μου κόσμο. Αυτό και μόνο ήταν αρκετό για να αρχίσω τις δράσεις με παιδιά, τις αφηγήσεις, τις δραματοποιήσεις, τα παιχνίδια και γενικότερα την επικοινωνία μου μαζί τους. Ξεκίνησα ως κλόουν σε παιδικά πάρτι, μια δουλειά που την έκανα με πάρα πολύ κέφι και χαρά και συνέχισα αργότερα με τις αφηγήσεις και τα εκπαιδευτικά προγράμματα. Εδώ και 18 χρόνια είμαι ερασιτέχνης κλόουν και επαγγελματίας παραμυθού!
Ειδικά για τους ηθοποιούς, ο τελευταίος χρόνος είναι εξαιρετικά δύσκολος. Ανεργία, αποκαλύψεις, κρίση γενικότερη. Εσύ, όμως, με κάποιον τρόπο καταφέρνεις να διατηρείς το χαμόγελό σου και μία ιδιαίτερα θετική στάση ζωής. Πώς το πετυχαίνεις αυτό; Αποτελεί ο «κόσμος του παιδιού», με τα παραμύθια και τις ζωγραφιές σου, ένα καταφύγιο για σένα;
Δυστυχώς είναι πολύ σκοτεινή και δύσκολη είναι η χρονική αυτή στιγμή που ζούμε. Παρακολουθώ με φοβερή αγωνία την επικαιρότητα και δεν καταφέρνω με όσα συμβαίνουν να μένω και τόσο θετική, αυτή είναι η αλήθεια. Ωστόσο όταν είμαι πολύ πιεσμένη θα πιάσω το γιουκαλίλι μου και θα φτιάξω ένα τραγουδάκι, ή θα κάτσω στο γραφείο να ζωγραφίσω ή πάρω τους φίλους μου και θα πω: άντε, θα βρεθούμε για καμιά πρόβα; Και όποτε έχω να κάνω κάποια αφήγηση, είτε διαδικτυακά είτε δια ζώσης, κάτι μέσα μου αρχίζει να χοροπηδάει! Η τέχνη ήταν το μόνο καταφύγιο για μένα από πολύ μικρή ηλικία και νιώθω πραγματικά ευγνώμων και τυχερή που μπορώ πάντα να αγκαλιάζω μια κιθάρα και να ελαφραίνει κάτι μέσα μου.
Τι χρειάζεται να κάνει ένας γονιός για να παρατείνει τη «μαγεία» στη ζωή του παιδιού; Τι θα έλεγες στους γονείς; Πώς διατηρείται η χαρά, η ανεμελιά και η αισιοδοξία της παιδικότητας;
Δεν ξέρω τι να συμβουλέψω έναν γονιό ώστε να καταφέρει να διατηρήσει την αισιοδοξία και τη χαρά μέσα στο σπίτι όταν δυσκολεύεται τόσο πολύ ο ίδιος με τα καθημερινά προβλήματα, ειδικά αυτό το χρόνο με την πανδημία που έχει κρατήσει τα παιδιά μέσα, ούτε στο πάρκο δεν μπορούν να πάνε! Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι πως τα παιδιά έχουν από μόνα τους ανεξάντλητο κέφι και αστείρευτη όρεξη για παιχνίδια και χορό. Ίσως η λύση να βρίσκεται εκεί ακριβώς, στα ίδια τα παιδιά. Ίσως αν οι γονείς προσπαθήσουν να ξαναβρουν μέσα τους τον μικρό τους εαυτό και να τρυπώσουν στο παιδικό παιχνίδι, ίσως έτσι καταφέρουν να παραμένουν αισιόδοξοι και ποιος ξέρει ίσως και να ξαναβρούν και την ανεμελιά τους! Με λίγα λόγια η προτροπή μου είναι η εξής: παίξτε, παίξτε, παίξτε!
Είσαι μια δραστήρια συγγραφέας που επισκέπτεται πολλά Νηπιαγωγεία στο πλαίσιο της παρουσίασης των παραμυθιών σου και η αφήγησή σου είναι μια αγαπημένη στιγμή των λιλιπούτειων μαθητών. Ποια παραμύθια αρέσουν περισσότερο στα παιδιά; Ποια είναι τα οφέλη της αφήγησης των παραμυθιών κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας; Αυτή την περίοδο του lockdown πώς διατηρείς τη διάδραση με τα παιδιά;
Έχω την εντύπωση πως τα παιδιά λατρεύουν τα παραμύθια εκείνα που μέσα τους βρίσκουν ήρωες με τους οποίους μπορούν να ταυτιστούν, εκείνα, που μέσα τους αναγνωρίζουν κάτι που τους είναι οικείο και γνωστό. Μέσα από τις αφηγήσεις μου έχω παρατηρήσει πως ανοίγεται στα παιδιά ένα παράθυρο στον κόσμο, πως τους δημιουργείται μια οπτική για την πραγματικότητα από άλλη γωνία, εκείνη της φαντασίας και της μαγείας.. Η παρασταστική, διαδραστική αφήγηση, αυτό που συνήθως κάνω εγώ, είναι ένα καινούργιο σύμπαν γεμάτο εκπλήξεις και παιχνίδια. Και δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερη εκπαιδευτική εμπειρία από το παιχνίδι.
Αυτή την περίοδο πραγματοποιώ δωρεάν διαδικτυακές αφηγήσεις και αναρωτιέμαι γιατί δεν το έκανα νωρίτερα. Μέχρι στιγμής έχουν έρθει σε επαφή μαζί μου σχολεία από Ρόδο, Θεσσαλονίκη, Λουτράκι και Αθήνα και έτσι μου δίνεται η δυνατότητα να επικοινωνήσω τη δουλειά μου με παιδιά από όλη την Ελλάδα, κάτι που δεν θα μπορούσα να κάνω στο παρελθόν. Να και κάτι καλό!
Είσαι πολυγραφότατη και παράλληλα πολλά από τα παραμύθια σου συνοδεύονται με μια πλειάδα τραγουδιών που έχουν γραφτεί αποκλειστικά για αυτά. Θέλεις να μας για το Χάρτινο Θέατρο;
Όπως είπα και προηγουμένως με ενδιαφέρει πολύ να δημιουργώ ένα σύμπαν γύρω από κάθε μου βιβλίο. Γ’ αυτό, τα τελευταία χρόνια, για κάθε μου βιβλίο κάνω εγώ την εικονογράφηση και γράφω και ένα τραγούδι που συμπληρώνει την ιστορία.
Έτσι προέκυψε και η ανάγκη για Το Χάρτινο Θέατρο. Το πρότζεκτ αυτό το δουλεύω πάνω από ένα χρόνο και το δε σας κρύβω πως το καμαρώνω!
Την ιδέα την έκλεψα από τους Καμισιμπάγια, τους Ιάπωνες παραμυθάδες του δωδέκατου αιώνα και το Καμισιμπάι που σημαίνει στα Ιαπωνικά «Θέατρο από Χαρτί» .
Έχω κατασκευάσει μεγάλα χάρτινα σκηνικά και μονοδιάστατους χάρτινους ήρωες και με έναν μαγικό τρόπο όλα αυτά τα φανερώνω μέσα από ένα μικρό αδιάφορο κουτί. Όλη η αφήγηση κινείται γύρω από αυτόν τον χάρτινο κόσμο που εντελώς αναπάντεχα ξεπροβάλει σχεδόν από το πουθενά μπροστά στα μάτια των παιδιών! Σε κάθε παράσταση παίρνω και το γιουκαλίλι μου και τραγουδάμε με τα παιδιά τα τραγούδια της ιστορίας! Το Χάρτινο Θέατρο πάει παντού! Από αυλές και μπαλκόνια, μέχρι βιβλιοθήκες, σχολεία και πάρκα!
Ποια είναι η σχέση σου με τους ήρωες των βιβλίων σου; Υπάρχει σε αυτούς ένα δικό σου κομμάτι; Τι είδους ηρωίδα θα ήταν η Άννη;
Όλοι οι ήρωες μου έχουν κάτι από μένα. Είναι η χάρτινη εκδοχή μου σε ένα παράλληλο μαγικό σύμπαν! Πριν μερικά χρόνια θα σου έλεγα πως αν ήμουν κάποιος ήρωας παραμυθιού θα ήμουν σίγουρα σαν τον Πήτερ Παν. Ένα μικρό, ρομαντικό, ατρόμητο, περιπετειώδες και κάπως αφελές αγόρι που αρνείται να μεγαλώσει! Όμως δυστυχώς (αλλά και ευτυχώς), μεγαλώνω και ταυτίζομαι όλο και περισσότερο με τη νεράιδα νονά που είναι πάντα εκεί, έχει όλες τις απαντήσεις, έχει όρεξη και κέφι για ζωή, παίζει στα δάχτυλα εκατοντάδες μαγικά ξόρκια αλλά τρώει κρυφά όλο το κέικ σοκολάτας! Και δεν την νοιάζει ΚΑΘΟΛΟΥ!
