π. Ανδρέας Κονάνος: “Πειράζει να καταλάβεις το παιδί σου, αν και διαφωνείς τελείως με αυτό;”

Ο πατέρας Ανδρέας Κονάνος είναι ένας πεφωτισμένος ιερέας και ένας χαρισματικός ομιλητής με δικό του στυλ και βιωματική πάντοτε αφήγηση που έχει καταφέρει να φέρει τους ανθρώπους στην Εκκλησία χάρη στη ζωντάνια, τη γοητεία και την αλήθεια του λόγου του. Είναι ένας άνθρωπος που ξέρει πώς να μιλήσει στη καρδιά αλλά και το μυαλό όλων μας και έχει πολλά να μας προσφέρει μέσα από τα διδάγματά του.

Το κείμενο που ακολουθεί και αξίζει να διαβάσει κάθε γονιός μιλά για το πόσο σημαντικό είναι να ακούμε τις απόψεις και τις επιθυμίες των παιδιών μας ακόμα κι αν αυτές είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με τα πιστεύω μας…

Γονείς, διαβάστε το αξίζει!

“Όλοι έχουν δίκιο κι όλοι έχουν λίγο άδικο. Έχεις δίκιο. Διότι, για να λες ό,τι λες, έτσι αισθάνεσαι. Οφείλω να σε σεβαστώ. Ετσι καταλαβαίνεις εσύ τα πράγματα. Σεβαστό. Εσύ έπιασες αυτή την πλευρά του θέματος. Σε καταλαβαίνω.

Ισως δεν συμφωνώ μαζί σου, γιατί εγώ το βλέπω κάπως αλλιώς. Αλλά αυτή η κατανόηση, ότι για κάθε θέμα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, αντιλήψεις και κατανοήσεις, ξέρεις τι με κάνει; Πιο επιεική. Πιο συμπαθή. Και πιο ευέλικτο. Με βοηθά να έχω κατανόηση και συμπάθεια. Προσπαθώ να σε νιώσω. Και δεν μπορώ να είμαι φανατικός. Το ξαναλέω με έμφαση: Δείγμα φωτισμένου ανθρώπου είναι η επιείκεια! Η ευελιξία και η έλλειψη φανατισμού. Δεν μπορώ να φανατιστώ για κάτι απέναντί σου. Διότι καταλαβαίνω ότι κι εσύ, για να υπερασπίζεσαι τις δικές σου απόψεις με τόση δύναμη, σίγουρα δεν το κάνεις από κακία. Δεν είσαι κακός. Μα ούτε κι εγώ είμαι. Ετσι νιώθεις, έτσι πιστεύεις, έτσι μιλάς. Εγώ πιστεύω κάπως αλλιώς. Πειράζει; Πειράζει να συμφωνούμε, παρότι έχουμε διαφορετική οπτική στη ζωή; Πειράζει να καταλάβεις το παιδί σου, αν και διαφωνείς τελείως με αυτό;

Μπορείς να καταλάβεις ότι για το παιδί σου είναι αδιανόητο να μείνει σήμερα βράδυ σπίτι και να μη βγει βόλτα και να γυρίσει αργά; Εσύ, ως γονιός, του λες: «Εχεις φροντιστήριο, έχεις μαθήματα και διάβασμα». Από την πλευρά σου, έχεις δίκιο. Αλλά το παιδί νιώθει ότι είναι στην εφηβεία, έχει τις επιθυμίες του, τις παρορμήσεις και τις ορμές του, το ξύπνημα της νιότης, την κούραση των προηγούμενων ημερών που διάβαζε συνέχεια, μια στενοχώρια ψυχική που εσύ αγνοείς, μια απογοήτευση συναισθηματική που δεν θα μάθεις ποτέ, γιατί σε ντρέπεται. Είναι μεγάλη πρόοδος αν μπορείς να καταλάβεις ότι το παιδί σου βλέπει τελείως διαφορετικά τη ζωή. Γι’ αυτό υπάρχουν σύγκρουση, τσακωμός και φανατισμός. Διαβάζοντας βίους Αγίων και μεγάλων ανθρώπων, παρατήρησα το εξής: Ολοι τους είχαν επιείκεια και ευελιξία. Προσπαθούσαν να δουν ότι κι ο άλλος έχει τα δίκια του. Κι έλεγαν: «Για να το λες, αδελφέ μου, έτσι θα νιώθεις. Δίκιο έχεις κι εσύ». Το λέει ωραία ο αβάς Δωρόθεος κάπου στη διδασκαλία του: «Οταν τσακώνεσαι με κάποιον και δεν βρίσκεις άκρη, μην επιμένεις. Κλείσε τη συζήτηση όμορφα, λέγοντας: “Αδελφέ μου, για να λες έτσι, κάτι θα ξέρεις. Οπως νομίζεις εσύ. Κάπως νιώθεις για να το λες αυτό. Το σέβομαι. Το κατανοώ. Μπορεί να μη συμφωνώ, αλλά καταλαβαίνω ότι κι εσύ έχεις τα δίκια σου”».

Κάνε τη ζωή σου λειτουργική

Με τον τρόπο αυτό θα γίνει η ζωή μας πιο λειτουργική. Κράτα αυτή τη λέξη: λειτουργική. Λειτουργική ζωή θα πει να κυλάει η ζωή όμορφα, ώστε να μην μπλοκάρω. Λειτουργική ζωή θα πει δεν φρενάρω, δεν αγκυλώνομαι, δεν τσακίζομαι ούτε βασανίζομαι. Κι όλα αυτά, διότι έχω μάθει να δέχομαι κάθε διαφορετικό άνθρωπο που έχω απέναντί μου. Εσύ βλέπεις αλλιώς τα πράγματα, εγώ τα βλέπω αλλιώς… Παρ’ όλα αυτά, σ’ αγαπώ. Και σε καταλαβαίνω.

Οπου βλέπεις φανατισμό, πώρωση, εμμονές και πείσμα σημαίνει ότι δεν έχουν έρθει ακόμα η φώτιση και η Χάρη του Θεού.

Πηγή: Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου
«Ολα του γάμου δύσκολα…», των εκδόσεων Άθως