Σαν σήμερα το 1971, φεύγει από τη ζωή ο Νομπελίστας Γιώργος Σεφέρης
Ξέρεις τι είναι η ζωή; μια σταγόνα ένα φτερούγισμα όμως ακόμα και αυτό αν δεν το μοιραστείς είναι σαν να μην το έζησες. Τίποτα δεν αξίζει περισσότερο από το μοίρασμα. Κρατάει η ίδια η ζωή τα ινία και σε καθοδηγεί, όμως κάτι περνάει και από το δικό σου χέρι.
Η ζωή έλεγε ο Σεφέρης είναι δόσιμο. Δόσιμο στη σχέση στην αγάπη στον έρωτα αυτές τις “λίγες είναι οι νύχτες με φεγγάρι που μ αρέσουν” όπως έγραφε στους Ασπάλαθους. Πως να πεις ότι έζησες τη ζωή αν δεν της έδωσες κυρίως αυτό γιατί το τι σου έδωσε εκείνη ίσως ήταν και προκαθορισμένο άνωθεν.
Όμως το τι έκανες εσύ ήταν στο δικό σου χέρι. Δεν σου τα έφερε ο χρόνος κι ο καιρός όλα ρόδινα και θετικά άλλα περίμενες άλλα βρήκες άλλα ονειρεύτηκες και άλλα κράτησες τελικά. Όμως εκείνο που σου έμεινε είναι το τι έδωσες εσύ. Το τι έκανες εσύ για τους άλλους τη πατρίδα τη κοινωνία τον εαυτό σου. Αυτές οι μικρές ψηφίδες είναι που έχουν αξία σε τελική ανάλυση. Και όταν κάνεις τον απολογισμό σου τότε που δεν θα προσθέτεις ούτε θα πολλαπλασιάζεις αλλά θα αφαιρείς και θα διαιρείς φρόντισε τότε να είναι με καλό παρονομαστή.
Όλα τα έχει η ζωή και χαρές και λύπες και φροντίδες και έννοιες και αγχώδεις καταστάσεις και κλάμα αλλά έχει και κάποιες στιγμές που γι αυτές άξιζε όλη η υπόλοιπη ζωή. Να το θυμάσαι αυτό μην το ξεχνάς όταν βαρυγκκομήσεις και πάλι γιατί δεν έχεις λεφτά γιατί σου ήρθαν αρρώστιες από το πουθενά γιατί έφτασες σε μια ηλικία και δεν έχεις ούτε δικό σου κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου. Όλα μετράνε μα πάνω απ όλα είναι το τι έδωσες τι μοίρασες τι μοιράστηκες κι ας ήταν κάτι ελάχιστο. Αυτό είχες αυτό έδωσες . Και ο Θεός η μοίρα οι άνθρωποι το αυγάτισαν κι έγινε πολύ και πλούσιο και γέμισε τον κόσμο.
